آدم فهمیده توقع ندارد قدرش را بدانند.
دلش به بیرون خوش نیست.
ازش خوبی بگویند خوشحال نمیشود، ازش بدی بگویند ناراحت نمیشود.
دلش به خدا خوش است.
شادی و غمش را از بیرون نمیگیرد.
نگاه میکند اگه کارش درست باشد خوشحال است و اگر کارش درست نباشد ناراحت میشود و تلاش میکند کارش را درست کند.
به بیرون کار ندارد و نمیشود بادش کرد، نمیشود خرش کرد، خودش را میشناسد.
استاد حسین نوروزی
0 نظر ثبت شده