چرا می‌رنجیم؟

کسی که تمام توجهش به هدف و مقصدش باشد
به شدائد و محرومیتهای راه، هیچ توجهی نمیکند درنتیجه احساس هیج رنجی نخواهد داشت
بلکه حتی از شدائد و سختیهای راه استقبال هم خواهد کرد و از تحمل آنها نهایت لذت را خواهد برد

همه کسانیکه در زندگی هدفی دارند برای رسیدن به آن چنان تلاش می کنند و خود را به زحمات طاقت فرسا می اندازند که آنهایی که از بیرون نگاه می کنند و آن هدف را ندارد شگفت زده می شوند و آنها را انسانهای خارق العاده مینامند

برای اینکه کسی به این درجه از تحمل مشقات راه برسد لازم است اول هدف نهایی خود را در زندگی بشناسد و سپس در طول مسیر خود تا رسیدن به هدف، نگاه خود را از آن برندارد

بنابراین رنج بردن در زندگی محصول اینست که یا هدف نداریم یا به هدفی که داریم توجه نداریم

استاد حسین نوروزی